Eru gosefnin kannski til góða ...

 

Við megum þakka máttarvöldunum fyrir í rauninni, hversu varfærnum höndum náttúran fer um okkur hér heima. T.d varðandi líf manna og dýra ásamt litlum skemmdum á mannvirkjum í eldgosunum á Fimmvörðuháli og Eyjafjallajökli. Hugur okkar allra er og hefur verið með fólkinu og skepnunum undir Eyjafjöllum og nágrenni þess hverja klukkustund þessa dagana og síðustu vikurnar.

Þegar hamfarirnar eru að baki og kyrrð komin á, munum við öll sem eitt leggja hjálparhönd, sem unnt er við hreinsun og lagfæringa þeirra svæða, sem öskufallið hefur hulið. Þjóðin hefur sýnt það, að á ögurstundum stendur hún ætíð saman. 

Einnig er ég viss um að sjálfboðaliðar erlendis frá, munu koma í hreinsunina, líkt og eftir eldgosið í Vestmannaeyjum. 

Um daginn ætlaði ég að pára á blað um eitthvað jákvætt í kjölfar eldgosanna. Ekkert varð úr því þá, þegar andinn kom yfir mig, þannig að nú munda ég mig í mitt fingrapikk og sendi orðin áfram nú, þarna út.

Þannig var að ég fór að hugsa um gosefnin, úr hverju þau væru. Hef lítið sem ekkert fundið á netinu, hvernig þessi aska er samansett, nema ég rak augun í orðið Andesit um daginn. Mundi það, en hef ekki enn fundið greinina þar sem á það var minnst. Og fyrst ég er andvaka og hugur minn leitar í þessar fyrrum hugsanir, þá ákvað ég að koma þessu frá mér.

En allavega þá líta þessar blessaðar hugmyndir eitthvað á þessa vegu; 

Nr.1  Fá fólk á atvinnuleysisbótum, austur í þrif og hjálp við uppbyggingu á sveitabæjunum og löndum þess. 

Nr.2  Fá landbúnaðar-vinnuvélar, sem standa og bíða eftir verkefnum austur og mannskap á þær,(sem eru á atvinnuleysisskrá með vinnuvélaréttindi). Eiga ekki bankar og stofnanir orðið fullt af vinnuvélatækjum, sem þeir hafa leyst til sín ? Ríkissjóður eða Viðlagasjóður gæti þá annars borgað laun fyrir aðra vinnuvéla-eigendur, sem eflaust eru einhverir á lausu ef þyrfti. Olíufélögin gætu svo gefið olíurnar á tækin. 

Nr.3  Sá fyrir mér þrennt í stöðunni, gagnvart öskunni, sem liggur þarna yfir öllu sem leirteppi.  

A. Moka henni til og safna á einn stað í hauga. Byrgja síðan með einhverjum netum, þannig að hún verði til friðs, sé ekki að fjúka um.

Því ég sá fyrir mér einhversskonar verkstæði-smiðju, þar sem sem mótaðir væru og og unnir mynjagripir t.d. styttur, vasar, myndir eða ker úr leir. (eða steyptir) Eitthver efni (Andesit !) notuð úr öskunni með einhveri annari blöndu. Bændurnir gætu þá unnið listmuni og selt úr þessum gosefnum, meðan landið væri að gróa upp og ná sér. 

(þyrfti að kanna hvort einhver öskuefnanna væri unnt að nota.) 

Einhversstaðar væri eflaust þá hægt, að nýta góða skemmu eða gamla hlöðu til þessa verkefnis og breyta með litlum tilkosnaði í leirmuna-verkstæði-smiðju. 

B. Og í annan stað minnir mig að ég hafi heyrt, að gosefni almennt hafa reynst bara vel til að bæta jarðveginn, þegar búið er að plægja hann saman við þann gamla. 

C. En eflaust þyrfti, að reyna að skola sem fyrst flúor efnunum úr, hvernig sem á allt er litið eða hvernig það yrði gert. Sjálfsagt væri hægt að tengja stórvirkt úðunarkerfi út á túnum og einhverjum högum. (dettur í hug vatnsúðunar-kerfi eins og eru á ökrum erlendis) 

Nr.4  Spurning væri síðan hvort skepnurnar gætu farið á góð heimili í tímabundið fóstur um tíma, á meðan að  uppbyggingu væri staðið. Og tún og hagar væru komin í gott stand að nýju. 

Þetta er innlegg mitt að sinni til sveitarinnar fallegu, bænda og búaliðs undir Eyjafjöllum. Alveg sorglegt, að hugsa til þess að bændur þurfi kannski að leggja niður þar bú sín og ævistörf.

Iceland Volcano Eruption early 70's rare footage

Verum minnug þess hvílíku grettistaki var lyft í Vestmannaeyjum eftir gosið 1973 og bærinn varð blómlegur á ný með hjálp og elju margra mætra manna og kvenna, sem með von í hjarta og dugmiklar hjálparhendur lögðust á eitt og gerðu þann draum að veruleika, að byggð hæfist þar að nýju.

Í kjölfar þessara hugmynda minna (sýnar) fór ég á netið að afla mér einhverra upplýsinga um þetta orð Andesit, sem leitaði á mig (og er þá með e í endann á ensku.) Og það kom mér skemmtilega á óvart, að frá fornu fari hefur þetta efni verið notað. (hálfgert steypuefni, eflaust með blöndu annara efna) til notkunar t.d. í byggingar og styttur.

Hof Aþenu á Acropolis hæð …

Temple of Athena 

On the 700-foot-high Acropolis rests the Temple of Athena, made completely of igneous rock called andesite.  It bears a mixture of Doric and Ionic styles and dates from 530 B.C.  Elsewhere on the hill, excavators discovered a gymnasium, a treasury, baths, a theater, a necropolis, and a rectangular agora (marketplace).  Also, a Byzantine wall surrounds the acropolis.

Seated man made of andesite  Near Eastern, Anatolian, Neo-Hittite, Neo-Hittite or Aramaean, 10th–8th century B.C.

An Egyptian Andesite Porphyry Vessel Category: Egyptian  Period: Early Dynastic Date: c. 1st-3rd Dynasty, 2965-2640 B.C.

Eagle Relief, 10th–13th century Mexico; Toltec Andesite/dacite, paint

Sun Gate in Tiahuanacu Bolivia 

4000m above sea level, on the Altiplano in Bolivia, lies Tiahuanacu with the famous sun gate. No one knows for certain when this culture developed, from which culture it originated and, when and why it disappeared again. It is assumed that the Tiwanaku culture came from the Huari, a old peruvian culture. The culture site, located at the Titicaca Lake between Peru and Bolivia, was once a temple complex. The numerous images of presumed gods are proof of this. The complex and the stones are done with such a precision that it cannot be considered only a profane center.

The quarry of andesite and trachyt blocks lies 17km away!

og annað ævagamalt handverk úr andesite að mér skilst ...

 

Í Suður-Afríku eru ýmsir nýmóðins hlutir steyptir úr andesite (örugglega ásamt einhverjum öðrum efnum)

og hugmyndir einhversstaðar annarsstaðar frá, 

 

Þannig að mér sýnist nú margir möguleikar búa í þessum náttúrunnar nýju Íslands gjafarefnum.

 

Þökkum fyrir alla þá guðdómlegu ljóssins vernd, sem við höfum fengið hér á Íslandinu og höldum áfram að biðja fyrir landi og þjóð, sem og öðrum löndum og þjóðum og að alheimskærleikur og heilunarorka umvefji móðir jörð og allt hennar lífríki á þessum umbreytingartímum, sem við mannkyn erum að ganga í gegn um.

Í átt að nýjum og manneskjulegri þjóðfélögum, með auknu réttlæti, samkennd og raunsærri stjórnun, sem stuðlar einnig að mannfrelsi og friði.

josira