Að fylgjast með eldgosinu og nöturlegu vetrarveðrinu fyrir austan ...

finnst manni hálf óraunverulegt hér í höfuðborginni. Í vegalengdum er stutt á milli landshluta, örfáir klukkutímar, en nú er sem suðaustur, norðaustur og austurhlutar landsins, sé í fjarlægu landi. Svo ólíkar eru aðstæðurnar.

Aska og mistur liggur um á Kirkjubæjarklaustri og nágrenni og nokkrir íbúanna hafa hafa yfirgefið gossvæðið. Vonandi aðeins um stuttan tíma. (sendum bæn til æðri máttarvalda um rigningu á svæðið)

 

Og eins og segir á fréttavef ruv; Vetrarríki og ófærð er víða á Norðaustur-og Austurlandi. Fjallvegir eru ófærir eða þungfærir og skafrenningur og hálka víða á láglendi. Og á vef mbl; Hér hefur snjóað í marga daga á Seyðisfirði

(fannfergi á Egilsstöðum)

Það má með sanni segja að við lifum í landi andstæðna, landi elds, íss og vatns...

Ég er þess fullviss að hugur og hjörtu allra landsmanna, eru með fólkinu fyrir austan og það hjálpar meir en við vitum.

josira