Sólin ljósberi lífssins...

 

 

 

Ég tilheyri stór-reykjvíkursvæðinu, svo ég var í þeim forréttinahóp að geta notið þessarar einstöku veðurblíðu á suðurhorninu.

Og var ég nú pínu undrandi þegar ég sá, að enginn var búin að taka undir þessa notalegu samantekt veðurfræðingssins, hans Trausta um sumarið.

Svo ég ákvað að leyfa minni upplifun að skjótast hér fram...

Var reyndar búin að skrifa nokkur orð um okkar yndislega íslenska sumar og fannst mér því alveg

upplagt að nota þá færslu hér við :

http://josira.blog.is/blog/josira/entry/919106/ 

 

josira

p.s. en skil vel að erfitt sé að reyna vera sólarmegin í lífinu

þegar ástandið er svo sorglega erfitt hjá svo

allt of mörgum hér á þessu annars frábæra landi okkar...

 

Allt eru þetta mannanna verk sem skapað hafa og skaðað þjóðfélagið svo sem það er í dag...

og get ég ekki neitað því að uggur er í manni með framvindu mála...

Og hvað verður ! þegar skammdegið fer að koma og hellist yfir okkur andlega og líkamlega...

Því haustið fallega er rétt handan við hornið og síðan tekur vetur konungur við...

Við verðum að vera bjartsýn um að hann verði okkur velviljaður

og staldri stutt við og sýni okkur mildi...

Þar sem okkar smáa, en sjálfstæða stórhuga þjóð býr, sem

mótast hefur af sambýli við náttúruöflin og harðri lífsbaráttu

gegnum aldirnar. Með að veganesti reynslu og þekkingu

genginna kynslóða, sem aldrei létu deigann síga.

Að gefast ekki upp þó að á móti blási, er setning

sem allflestir Íslendingar eiga að kannast við.

En nú erum við mörg við það að bugast vegna

fjárhagsáhyggna og ansi stutt í vonleysið.

þetta er tekið úr hugleiðingum mínum er ég skrifaði fyrir nokkrum árum.

http://www.hivenet.is/rosin/blekking.htm

og er ég renni hér yfir setningarnar, sé ég að ástandið er búið að vera svo lengi undirliggjandi, að það er í raun með ólíkindum, hvað við vorum blind á hvert stefndi...

Ég finn það nú þegar ég fer að pikka hér á lyklaborðið að það er svo margt sem mig langar að tjá mig um að ég held ég hætti að vera pennalöt og fari að leyfa hugleiðingum mínum að flögra aðeins um. 

josira

Sumarið hlýtt og sólríkt

Ástin er...

 

 

ástin er heit

ástin er köld

ástin er sæt

ástin er súr

 

ástin er mjúk

ástin er hörð

ástin gefur

ástin tekur

 

ástin er birta

ástin er myrkur

ástin blómstrar

ástin fölnar

 

ástin er sæla

ástin er sorg

ástin er gleði

ástin er kvöl

 

ástin er einföld

ástin er margföld

ástin fagnar

ástin hafnar

 

ástin er réttlát

ástin er ranglát

ástin elskar

ástin hatar

 

ástin er von

ástin er ótti

ástin nærir

ástin særir

 

ástin er líf

ástin er dauði

ástin er allt

ástin er ekkert

 

ástin er hin eilífa hringrás

 

höf: josira

 

Arggggg,,,,Garrrrggggggg er alveg að gefast uppá...

 

  

 

á þessari bloggfærslu minn....

ég get ekkert hamið þetta  blessaða forrit her...

setningarnar eru út og suður...

haga sér líkt og kálfar að vori...

ég veit ég hef annálað langlundargeeeððððð og telst ansi þolinmóðððð..

en þetta er orðið einum of...

margbuin að henda öllu út og byrja upp á nytt...

eyða færslunni nokkrum sinnum að auki og skrifa inn aftur og aftur.

buin að prufa að skrifa að wordskjal og gera copy paste en

allt er í belg og biðu og ekkert eins og á að vera...

held ég se buin að eyða 2 klst.   aaarrggggg....

ég sem ætlaði rett að staldra við og setja inn litið ljoð um ástina

jæja sendi þetta út og se hvernig stafabilin haga sér...

var buin að gleyma hversu oft þetta kom fyrir hér áður...

 

 

josira

 p.s. buin að kika á þetta og virðist virka betur nuna...

svo þá er bara að prufa aftur með næstu færslu  :-)

 

Enika menika... allir tala um peninga...eða þannig

 

 

Var að vafra um á netinu og ætlaði að slá upp orðinu...ancient...eftir minni,

en mundi ekki alveg hvernig það var stafað og skrifaði óvart ascent og í

framhaldi af því kom þessi áhugaverða og fræðandi frásögn um

 

( Money Make The World Go Around ........) 

" The Ascent of Money"   eftir mann að  nafni Niall Ferguson

 

 

Ég hef gaman af því að skoða það sem fyrir augu og eyru ber í ferðalögum

mínum um óravíddir netheimanna...

Mjög oft ber mig á aðrar slóðir en þær sem átti að skoða í upphafi...

og áður þekktur og óþekktur áhugi á öllu mögulegu kviknar...

 

 

sæl að sinni...

josira

 

Fyrir sálartetrið...

 

Rakst á síðu sem er með áhugaverðar leiðbeiningar og áherslur á uppbyggilegu efni , tengt hug, sál og líkama...endilega að kíkja á : 

Hugbrot...

Fékk að láni þessa setningu, hér fyrir neðan... af síðunni...

Þessi tækni er ekki allsherjarlausn á öllum vanda en hún virkar best samhliða öðrum hefðbundnum aðferðum s.s. hreyfingu, hollu mataræði, námi, fræðslu og síðast en ekki síst vilja til þess að ná árangri

jósira

týndur köttur...Kisa fannst í Grímsnesinu...

Er einhver þarna úti, sem saknar kisu sinnar...

 

 

Góðan daginn...

Ef einhver leitar að týndum ketti í Grímsnesinu eða lengra frá,

þá vildi ég láta ykkur vita af kisu, sem ég fann í Þórisstaðalandi í Grímsnesi

Sunnudaginn 9 ágúst s.l.

Kötturinn er grár með hvítar hosur og hvítt á bringu.

Hann dvaldi hjá okkur mæðgum í 3 daga og var ákaflega kurteis, blíður og kelinn.

Ég fór í bústaði þarna í kring að leita eftir eiganda, en fann ekki.

Einnig hengdi ég upp auglýsingu í verslunina á Minni-Borg.

Ég fékk að koma með hann til Gísla á Þórisstöðum,

þegar ég fór heim í gærkveldi.

Þannig að nú er hann þar að finna...

Einnig lét ég vita af hönum í Kattholti...www.kattholt.is 

og víðar á netinu. 

Með kveðju og von um að eigandinn finnist

og endilega láta sem flesta vita...

jósira

Að bera í bakkafullan lækinn...

væri að fara að skrifa um það sem dunið hefur yfir land og þjóð síðasliðna mánuði...

vangavelturnar væru og eru óendanlegar frá öllum hliðum og sviðum...

 

Þessa suðrænu daga á Íslandinu góða hef ég verið að velta vöngum yfir þessu einstaka og frábæra veðri sem hér hefur yljað okkur í bak og fyrir um allt land...

 

Engu líkara, en sent af æðri máttarvöldum til að umvefja okkur með hita og birtu...sem vekur gleði, ánægju, hvatningu á meiri útveru, sem styrkir svo aftur sál og líkama og ... vermir beinin að auki...

Vellíðan eykur síðan bjartsýnina og vonin vex...Gott mál...

Ég held að landinn almennt sé búin að vera á faraldsfæti, austur, vestur norður og suður, sem aldrei fyrr...

Allavega svona eftir efni og aðstæðum og ef getan ekki mikil, þá er sælt að sitja um sólargeislana úti á svölum, í garðinum eða á göngu.

En ég veit um þó nokkra, sem ekki komast þangað sem löngun stendur til, vegna þess að það er einfaldlega orðinn of stór kosnaðarliður " eldsneytisverðið " inní ferðalags-áætluninni. Og það fer væntanlega ekki framhjá mörgum hve matarinnkaupin hafa hækkað...

En við seiglumst í gegnum sumarið, með sól í hjarta og bros á vör eftir bestu getu, hverju sinni...

Það kostar allavega ekki pening...

Ég þakka máttavöldum fyrir þessa yndislegu daga og vikur, sem við höfum fengið til uppbyggingar á sál og líkama...ég held að við höfum náð að nærast andlega, meir en okkur grunar, sem og mun hjálpa okkur á komandi mánuðum að takast á við þau verkefni sem þarf að vinna úr...

Ég er viss um, að ef sumarið hefði verið kalt, með þoku, súld, roki eða rigningu væri hugur og þróttur margra í líkingu, þannig og orðið "uppgjöf" meira sjáanlegt svo og almenn undirliggjandi reiði gagnvart ráðamönnum fyrir hægagang og ósamstillt ráð í raun...Góða veðrið gerir okkur umburðarlyndari og hefur t.d. hægt á flutningum fólks í til annara landa í leit að betra og manneskjulegra lífi.

Við verðum bara að vona að öll okkar íslendinga- og landsins mál fari að leysast á farsælan hátt, sem allra fyrst. Lán og lukka fyrir þjóðarheill hve sumar-gyðjur-goð-guðir og aðrir verndarvættir hafa verið okkur hliðholl.

Mannúð er menntun mannkyns...

josira 

( Oft hafa orðin, verið komin fram í fingurgóma hjá mér, með að tjá mig um svo margt, sem mér finnst miður fara í ákvarðanatökum ráðamanna þessa dagana, en sólin og blíðan gera mig pennalata. )

Seiðandi söng, lóu á lyngi...

   

Augnablikið...

Augnabliksins njóta skal

er sólin skín um fjallasal.

Finna takt í náttúrutónum

njóta lita í öllum blómum.

Fiðrildi fagurt, gaukur hlær

blíður blærinn, sólgylltur sær.

Seiðandi söng, lóu á lyngi

ljúflega er, sem hjartað syngi.

Fegurðin i öllu býr

allstaðar, er hana að finna.

Eins og blóm að birtu snýr

þú,sálinni þarft að sinna.

 josira

 

 

   

 

  

Við þurfum að læra að lifa hér og nú,

sem sönnust við okkur sjálf og allt lífríki náttúrunnar…

og uppgvöta að við erum tengd orku jarðar og alheims…

Í hjarta hvers manns var fræi sáð,

það er undir hverjum og einum komið hvort,

hvernig eða hvenær það nærist, dafnar og blómstrar…

Í þessu fræi er öll sú vitneskja er hver og einn þarfnast hverju sinni.

Því í fræinu er innsti kjarni sérhvers manns,

hver sá hinn sami er og hver tilgangur vaxtar lífsblóms hans er…

og ...

Umvefjum þá sem okkur þykir vænt um með ást og umhyggju...

Tíminn er dýrmætur...

Ekki bíða með neitt, sem hrjáir huga hverju sinni...

Ekki þjaka hug,líkama og sál til lengri tíma að óþörfu...

Ekki bíða...lífið er núna ...í dag...

 

 

 Að næra og njóta...

Að hlægja og hrjóta...

Að mála og móta...

Að þæfa og þjóta...

og.s.fr.......

Lifið heil... í lukku en ekki í krukku...

josira.

Michael Jackson og fylgifiskar frægðarinnar...

 

  

Nú þegar þessi magnaði listamaður hefur kvatt sitt jarðarlíf, örmagna á sál og líkama, skilur hann eftir sig spor, sem aldrei mun fenna yfir...Gullsjóð orða, sem skína og lifa munu með okkur, samtíða ferðafólki hans og síðar til ókominna kynslóða...

Dánarorsök hans er ekki enn fullkomlega ljós.

Í mörg ár hef ég kallað hann misskilda Michael...

 

Í mínum hug og hjarta var hann maður kærleika, friðar, réttlætis og mikill barna-og dýravinur...

 

Óð hans til mannkyns og náttúru jarðar bar hann til okkar gegnum tónlist sína...

 

Heal the World...   http://www.youtube.com/watch?v=beFTORlM6TU&feature=related 

 

Michael Jackson - Earth Song

 

Manneskjur eru eins ólíkar og þær eru margar...og lífsleiðirnar margvíslegar, sem fólk fer eða lendir í...

Margir eru fyrir frægð og frama, aðrir kjósa venjulegt heimilislíf eða ganga sína leið einir...

Það er eflaust ekki öfundsvert að vera eign heimssins, eins og margar stjörnur eða þekkt fólk lendir í...

Að geta varla snúið sér við án þess að heimsbyggðin viti af því...

Og margir breytast og missa tök á raunveruleikanum...

Michael Jackson f.v. barnastjarna og síðar poppgoð var einn af þeim...

The Jackson 5 - Rockin' Robin 1972 RARE

 

Diana Ross and Michael Jackson in 1969 - RARE

 

og stutt var í leikarann..

.

young Michael Jackson acting VERY OLD

 

  

Þennan jafnaldra minn dáði ég og dýrkaði strax þegar við vorum börn og fannst mér unun að hlusta á þennan fallega og lífsglaða strák og sönginn hans...

Hann var alinn upp í showbisnessinum, strax frá unga aldri í stórum systkynahóp og bræðurnir Jackson 5 urðu heimsþekktir og síðar hans systir Janet.

I Want You Back - A Tribute to the Jackson 5

 Jackson 5-Disneyland Special

Michael var hluti af ævintýrinu sem hann lifði en einhversstaðar í lífshlutverki sínu, tapaði hann sjónar á sjálfum sér og rann saman við ævintýraveröldina...

Nokkrar ótrúlegar sögur af Michael...

http://www.mbl.is/mm/folk/frettir/2009/06/27/otrulegar_sogur_af_jackson/?ref=morenews

Michael Jackson "I've Gotta Be Me" (very rare)   endilega að hlusta á textann, hann segir svo margt...

Flest munum við eftir honum syngja eitthvað af þessum lögum...

Michael Jackson Superbowl

 

Og þegar ég heyrði textann í lagi hans hér fyrir neðan, sá ég hann í nýju ljósi...

Mín skynjun og skilnigur var sá að þarna hafi hann í raun,

verið að syngja um sjálfan sig og það sem hann þráði í sínu lífi..frelsi,ást og kærleik..

en lagið var aðallag myndarinnar Free Willy...sem við Íslendingar þekkum öll...

 Michael Jackson Will You Be There      ( saga Keiko-iceland )

( fyrir free Willy-Keiko )

 

Michael var löngu orðin brotinn andlega, með skerta sjálfsmynd og lifði í hálfgerðum einangruðum draumaheimi...

Og ýmsar getgátur um kynhneigð hans, heyra mátti...

Mér er ómögulegt að trúa því, sem haldið var fram um hneigð hans til barna, aðra en kærleik...

En ekki finnst mér það óhugsandi, að hugur hans hafi kannski leitað til ungra manna...

Og hafi svo verið, kann að vera, að hans líf hefði tekið aðra stefnu ef hann hefði viðurkennt það ( komið úr skápnum ) og getað lifað heill og sáttur...

Og að síðustu er hér að finna ógleymanlegan og einstakan söng okkar fremstu og bestu söngvara samtímans

í heiminum, taka sig saman og syngja ljóð og lag eftir Michael Jackson og Lionel Richie...

We Are The World USA Africa

 

Og langar mig nú, að láta sameinaðan söng okkar fjölmörgu, frábæru íslensku tónlistarmanna

Hjálpum þeim (Help them)  friðarljóð  

hljóma og óma...og tileinka minningu Michaels...

josira

Krufningarskýsla ekki frágengin

Hestar...kraftur...frelsi...fegurð...

Bara orðið hestar fylla hug minn og hjarta einhveri tilfinningu um óendanleikan...

kraft, frelsi, fegurð, fimi, gleði, hreyfanleika, tryggðar-og vinabönd...og ómældar gleðistundir...

Oft hér á árum áður var gert létt grín af mér yfir hversu tengingar

voru sterkar til hestana. Að ég hugsaði um þá sem einhverja fjöldskyldumeðlimi...

Og þannig er það bara, tengslin verða þannig...

Ég veit að margir þekkja þessa tilfinningu, sem eiga og eða umgangast dýr

Það myndast einfaldlega einhver órjúfanleg bönd...

Og þegar kemur að kveðjustund eða vinuna-vininn þarf að fella

eftir marga ára samveru er sorgin oft ekki minni en þegar ástvinir fara. 

Hugsanir mínar núna ertu tengdar hestum, löngun til að fara á hestbak,

fara út í sumarið og njóta stundarinnar með þeim...

En einhvern veginn vantar löngunina...

Það er eitthvað tómarúm...

Ég sakna þeirra sem horfin eru...

Og lífið heldur áfam...

En fjársjóðinn, minningarnar... geymir maður í hug og hjarta

og þakkar fyrir allar samverustundirnar í gleði og sorg...

    

ég á Yrju minni, með Stíl og Punkt í taumi,

Þóra vinkona fyrir aftan...

Sælan.
 

Ef ríður þú góðum gæðingi,
geta þín leysist úr læðingi.
Lyftast munt á æðri svið
og sálarsæla tekur við.

Ef andartakið þú grípur
guðsgjöf, að launum hlýtur.
Á allan hátt, næmari verður
líkaminn er þannig gerður.

Veraldleg gæði gleymast þá
andans auð, vilt í ná.
Nálægðin nær tökum á þér
þegar tíminn, tímalaus er.

ég og Yrjan mín á góðum degi...

Yrja.

Hryssan mín gráa,
hún djásnið mitt er.
Dásemd er í heimi hér,
hana sitja fangreista og fráa.

Með leiftrandi lund
fer um græna grund.
Djúpa dali, sanda lága.
leikandi læki og fjallvegi háa

Fótviss hún stígur
á tölti hratt.
Tignarleg sem tígur
niður fjallið bratt.

Yrja hún heitir
þetta magnaða hross.
Þó lengi þú leitir
ei finnur slíkt hnoss.

Kraumandi kraft, ótrúleg geta
frelsi í faxi verður að meta
Í fjallaferðum nýtur hún sín
elskulega merin mín

Þegar sest er í hnakkinn,
þá reisist makkinn
Forustuhross, mikið í reið
henni liggur gatan greið

En á lokuðum velli, frelsini týnir
og bestu hliðarnar ekki sýnir.
Þá þarf hana að hemja
og stöðugt við að semja.

Minningarnar sem koma fram hér
saman streyma um hjarta mér.
Tengdar urðum órjúfa böndum
í faðmi frelsis, á fjöllum og söndum

Kolsvart folald með hvíta sokka
í tagli og faxi fallega lokka.
Leiftrandi ljúfleik bar með sér,
strax á þeim degi, er fæddist hún mér.

En litur hennar breyttist brátt
frá svörtu yfir í grátt.
Galvösk ennþá, 17 vetra er,
hagaljómi hvar sem hún fer.

Móðurhlutverki að sér snéri,
og eignast hefur litla meri.
Litla dóttur, lítið djásn
dansadi lipur, til hennar sást.

( folaldið er Héla frá Miðhúsum )

 

Lukka frá Lyngbæ


Á Lyngbæ, í loga himnabláma,
blíðum blæ og nýjum mána.
Meðgöngu lauk hjá Yrju minni
er móðurleg mætti dóttur sinni.

Svo fagurrauðri með hvíta sokka
skjóttan feld og sveipfagra lokka.
Leyndist líka, stjarna á enni
alveg eins og hjá ömmu henni.

Heilluð ég horfði á nýkviknað ljós
lukkan mér færði, langþráða rós.
Þórisstaða-Þyrnir, faðirinn er
fasmikill og fagur svo af ber.

Blessunarorð frá brjósti mér sendi
er folaldasnoppan, snerti mína hendi.
Hjálpaði ég henni, lífsandanum að ná
í ljósaskiptunum, þar sem hún lá.

Lukka frá Lyngbæ , nafnið skal vera
vænleik og vilja, hefur til að bera.
Bærilega báða, foreldrakosti hefur
háfætt og háreist og góðganginn gefur.

Gæðinga gjöful hún Yrja mín er
einnig þau, vil ég telja upp hér.
Hléð, Stíll og Héla, svo glæsileg að sjá
sammæðra systkin, sem Lukka litla á.

 

dætur mínar, Guðrún og Kolbrún á hestum sínum

bræðrunum Punkt og Fiðring...

Fall Fiðrings...

  Ljúflingurinn lífsglaði, liggur nú nár

nöturlega í náttmyrkri, hlaut sín banasár.

Blindaður af bílljósum á veginum stóð.

Á sekúntubroti, slökknaði lífssins glóð.

 Gæðinginn góða, við grátum nú öll

menn og hestar um víðan völl.

Vænlega vininn, ei lengur sjáum

fyrr en á himnavöllunum háum.

Hestinn átti lítil ljós mær

milli þeirra, tenging svo kær.

josira

hér má sjá fallegt myndband um hesta...

 HORSES ~ Natures Greatest Gift: