Selur - merking - innsigli…

 

Á vafri mínu áðan rak á fjörur mínar grein um seli, sem vakti athygli mína. Verðugt viðfangsefni að lesa um, hvaða leiðbeiningar - skilaboð selirnir hafa til okkar…

bb.is | 23.09.2009 | 09:13 Selirnir á Hvítanesi ótrúlega spakir

Athygli þúsunda ferðamanna á leið um Ísafjarðardjúp í sumar hefur beinst að selunum fyrir neðan túnið á Hvítanesi í Ísafjarðardjúpi. Þetta er nær eingöngu landselur, allt upp í sjötíu til áttatíu saman í hóp þegar mest er. Stöku sinnum á haustin sést líka einn og einn útselur. „Við settum þarna borð og sjónauka en honum var reyndar stolið núna í haust. Það væri ágætt að honum yrði skilað aftur“, segir Kristján Kristjánsson bóndi á Hvítanesi. „Þarna þyrfti reyndar að gera ennþá betri aðstöðu fyrir fólk til að fylgjast með selunum, sem eru alveg ótrúlega spakir. Stundum hafa upp í þrjátíu manns verið að labba hér á skerjunum í kringum selina. Fólk kemst í allt að tíu metra fjarlægð frá þeim áður en þeir renna sér í sjóinn.“

Kristján segir að fólk geri sér ekki lengur leik að því að styggja selina. „Það er alveg aflagt. Áður voru menn að leika sér að kasta að þeim grjóti og jafnvel að skjóta á þá en það er liðin tíð. Menn myndu nú líka fá bágt fyrir slíkt athæfi núna.“ 

[e-mail]

Seal - The Inner Voice.The seal reminds us of our connection to our deep inner rhythms, feelings, and knowing, as represented by the sea. When we fear drowning in these depths, Seal reminds us how to swim.

Seal – Supports one in learning to put forth effort and then allowing things to unfold naturally. For learning to flow through life with grace and ease. For ease in one's body and nurturing a positive body image. 

The Seal Seals are at home in the water but give birth on land. During the mating season the males can engage in ferocious battles one minute and be playful and amusing the next. Seals have the agility to move from anger to complete calm. Being excellent swimmers they know how to flow with the ever changing currents.  

If seal pops its head into your life you are being asked to review the ebb and flow of your thoughts and emotions and maintain a point of balance. Water is a creative element and represents the feminine imagination and intuition.

When a seal appears in your life it is a signal to pay close attention to your imagination and insight both in the dreamtime and in the waking state. Much of what your imagining may have, and usually does, a strong basis in reality no matter how far fetched it appears. 

Seals do not have external ears, just small openings. This signifies its kinship with their inner voice and can show those with this totem how to listen to the sound within. That sound is a inherent part of ones creative, imaginative powers. Seals swim above and beneath the water enabling them to experience both the inner and outer worlds.

They teach those with this totem how to flow, how to hear, and how to discover the deeper mysteries of their true nature. There are no limits to the creative energies stimulated by this medicine.

  

The seal is the keeper of wisdom and shows us what is hidden deep within ourselves. They teach us how to integrate the our imagination with the reasoning power of the  intellect. Doing this promotes balance and harmony on all levels.

josira 

 

Örnefni eru ekki bara örnefni...

  

 

Víða liggur fróðleikurinn... 

Var að skoða aðeins Árnastofnun á netinu í síðustu viku og komst að því að þar leynist víða skemmtilegur fróðleikur t.d. eins og þessari áhugaverðu samantekt Jónínu Hafsteinsdóttur –

Tölur í örnefnum... hér má lesa lítinn úrdrátt ;

Tölurnar einn, tveir og þrír eru langalgengastar í örnefnum. Gríðarlegur fjöldi örnefna byrjar á Þrí-, t.d. Þrívörður, Þrísteinar, Þríhyrna, Þrígil, Þrífossar o.fl. Talan tveir er algeng líka og þá í svipuðum samsetningum: Tvísteinar, Tvívörður, Tvíhlíð, Tvígil, Tvíhólmar o.fl. Talan einn er líka algeng en þegar að henni kemur er eitt nafn sem yfirgnæfir, nafnið Einbúi.

josira

Suðurstrandarvegur...Krísuvíkurbjarg og sundurskotið skilti...

 

Hraunnybbur hvassar sumarhverjar og harðar, en þó einhver undarleg mýkt sem myndast er fagur mosinn hjúpar...og maður skynjar hve mátturinn hrikalegur er við myndun landssins og andstæðuna hve ljúft sé að njóta náttúrunnar er allt er um garð gengið og stilla ríkir...

 

Ekki var á döfinni annað en að skjótast austur fyrir fjall á s.l. sunnudag í stuttan bíltúr. En svo fór að í rigningunni og þokunni var ákveðið að fara Suðurstranarveginn til baka.

Einhvern tíma er allra fyrst og fór ég mína fyrstu ferð á þessar slóðir í kjölfarið...Það kom mér þægilega á óvart að ferðast þarna um og bara nokkuð fallegt...En biður betri tíma að skoða áhugaverða staði þar síðar. hér má lesa um framkvæmd nýja vegarins...

Ég var hrifin af andstæðunum í hrauninu og fjöllin hærri en ég hélt þau væru ...

Svo er leið lá framhjá afleggjaranum til Krísuvíkurbjargs, var ákveðið að nota ferðina og skoða bergið í leiðinni, þó langt væri liðið á daginn og skyggni ekki gott...

 

Þessi vegaslóði er nú varla fær fólksbifreiðum. Hefði ég nú haldið að betur væri hugað að honum...

Síðan var komið að bjarginu. Ekki var neina fugla að sjá eða heyra í. Leið mér frekar ónotalega þarna, loftið þungt og daunillt, en fór ég eins nálægt brúninni og hugrekkið gaf, sem ekki var burðugt fyrir...starði ég á stórbrotið bergið og hlustaði á þungt sogið í sjónum. Setti hendina út fyrir og smelli út í loftið með myndavélinni..

 

 

Leikur að litum...önnur sýn...ýmsar kynjamyndir að sjá í berginu...

En ég einhvern vegin var bara ekki alveg samt yfir mig heilluð af þessum krafti þarna.

 

 

 

eins og sjá má er að hrynja úr bakkanum...

 

Og það sem kom mér á óvart að ekki skuli vera kaðall, stikur eða eitthvað sem ætti að vera til varúðar að fara ekki of nálægt brúninni. Því stöðugt virðist vera að hrynja þarna úr og hugsanlega holbakkar þarna undir að einhverju leiti.

Reyndar var þarna varúðarskilti rétt áður komið var inná svæðið, en því miður allt sundurskotið svo vart greindust stafir...

Í bakaleiðinni sást fé á beit, sérstakt á lit kolsvart, dökk mórautt og fallega flekkótt.

Og varð mér léttari um líkaman er bjargið fjarlægðist og suðurstrandarvegurinn nálgaðist...

Myndavélin mín varð batteríslaus og náði ég ekki að taka mynd af skiltinu sundurskotna eða af fénu fallega. Ferðinni var síðan haldið áfram sem leið lá í átt til Grindavíkur, þar áfram í gegn, inn í rökkrið og ekið var áfram þar til ljósin sáust í Höfnum og framhjá þar og að síðustu komið við í heimsókn að háskólasvæðinu Keilir, þar sem eldri hluti afkomenda minna nemur og vinnur. Vel þegnir kaffibollar, stutt spjall, koss og knús og ferðinni áfram haldið í átt til höfuðborgarinnar...

Góður dagur að kveldi komin, sem reyndist þó lengri vera en lagt var upp með...

Endilega að kíkja svo á virkilega áhugaverðar hugmyndir sem ég rakst á bloggsíðu Kjartans photo.is um íslenska hönnun og smíði lestarkerfis fyrir suðvesturhorn landssins...

Við þurfum að virkja allt það hugvit og verkvit sem býr í mannauði okkar til framfara fyrir land og þjóð...

 

 

josira 

Að vera eða gera...í kreppunni...

 

 

Á að liggja í leti um helgina ! það kostar ekkert...

 

eða bregða sér bæjarleið á nýja kreppu-farartækinu sem engu eyðir ! 

og koma við í nýja kreppu-hjólhýsinu !

eða fara bara á nýja kreppu - húsbílnum !

Kannski bara ágætt að byrja á því að kíkja á eitthvað sem kitlar hláturtaugarnar, á meðan ákvörðun er tekin...

Góða helgi...

 

josira

 

týndur köttur...Kisa fannst í Grímsnesinu...

Er einhver þarna úti, sem saknar kisu sinnar...

 

 

Góðan daginn...

Ef einhver leitar að týndum ketti í Grímsnesinu eða lengra frá,

þá vildi ég láta ykkur vita af kisu, sem ég fann í Þórisstaðalandi í Grímsnesi

Sunnudaginn 9 ágúst s.l.

Kötturinn er grár með hvítar hosur og hvítt á bringu.

Hann dvaldi hjá okkur mæðgum í 3 daga og var ákaflega kurteis, blíður og kelinn.

Ég fór í bústaði þarna í kring að leita eftir eiganda, en fann ekki.

Einnig hengdi ég upp auglýsingu í verslunina á Minni-Borg.

Ég fékk að koma með hann til Gísla á Þórisstöðum,

þegar ég fór heim í gærkveldi.

Þannig að nú er hann þar að finna...

Einnig lét ég vita af hönum í Kattholti...www.kattholt.is 

og víðar á netinu. 

Með kveðju og von um að eigandinn finnist

og endilega láta sem flesta vita...

jósira

Flogin og vitja nýrra ævintýra...

 

í daglega lífinu og einstaka sinnum í netheiminum stóra...

Er komin með youtube síðu...Verið velkomin í heimsókn... 

http://youtube.com/josiraice

Komin í bloggfrí í bili...

sendi mínar bestu óskir út til ykkar um heillaríkt og heilsugott sumar...

Og að land og þjóð verði umvafin ljósi og vernd Almættisins...

josira

Gott að vera komin með hraðskreiðari tölvu...

 

Ekki hefði ég trúað því fyrir fáum árum síðan að ég ætti eftir að verða svolítið mikið háð þessu undratæki...tölvunni minni...Sem var upphaflega samansafn af gömlum tölvuhlutum frá öðrum fjöldskyldu-meðlimum og var raðað pent saman...Þannig hefur það síðan verið...Ef verið er að endurnýja eitthvað, einhversstaðar gengur það gamla yfir í mína tölvu, sem hefur svosem verið ágætt því við vinkonurnar höfum verið að þróast saman í hugviti, færni og hraða......

En er haustið s.l. vék fyrir vetur konung, var tölvu-vinkonan mín kæra, að niðurlotum komin...orðin yfirfull og hæggeng...Þannig að hún fékk langt og kærkomið gott frí líkt og kanarífari... 

 Komin er hún endurnýjuð til baka og fékk að auki extra makeover...öll yfirfarin og að þessu sinni með nýjan harðan disk og geisladrif...er barasta sem ný, en svo hraðvirk að það horfir eiginlega til vandræða......mín hugsun og mitt fingrapikk hefur vart við slíkum léttleika...

 

 

Hún var orðin svo hægvirk og yfirfull...blessunin !

 

Hægt var orðið að finna gráu hárin vaxa á meðan hún var að hugsa næstu skipun...

 

Núna er hún svo viljug að erfitt er að hemja hana...

Verð bara að æfa mig á fullu með að auka við bragsflýti mína...

En eitt verð ég að segja að ekki vildi ég vera án hennar... ( á mér þó leynda ósk um að einhvern tíma muni ég eignast fartölvu- ( semsagt færanlega tölvu. )) 

Svo ég víki nú aftur að gömlu-nýju borðtölvunni minni, þá er ég  t.d. komin með http://earth.google.com/ sem er meiriháttar...og hef verið aðeins upptekin að vafra þar um...magnað að geta farið á svipstundu um víða veröld...

Já það er bara gaman að upplifa og leyfa sér aðeins að vera til á gerfihnattaöld...

Heimsmyndin er svo sannarlega breytt frá tímum hugumdjarfra sæfara og landkönnuða, sem leituðu þess sem handan var við sjóndeilarhringinn í hættu-og háskaförum...

Og þess að geta setið á stól sínum með púða við bak og pullu undir fót...við tölvuna og fundið og séð nánast hvað svo sem hugur leitar til...og helsta váin er tölvuvírus.

 sæl að sinni...josíra

 

Lítil síða lífsseig er...

Vonina vekur lífsins ljós
lokkar og umvefur litla rós,
sem reisir sig úr rökkva í yl
og ilmandi lokar óttans hyl.

Kæru bloggvinir, komin aftur ég er...

Í smá tiltekt á síðunni minni um daginn ætlaði ég að breyta og eyða örlitlu af henni, en hún hvarf út í geim svo ég ætlaði nú bara að kveðja hana endanlega.

En hún ákvað að koma aftur eftir sitt ferðalag og er lent, kannski með eitthvað forvitnilegt í farteskinu, hver veit...kemur í ljós...

Þakkir stjórnenda bloggsins sendi ég fyrir að hafa getað afstýrt eyðingu hennar og kallað hennar forritun heim aftur..

kveðja að sinni josira