Náttúruvísindi, stjörnuspeki og náttúruhamfarir ...

 

 

Afstaða stjarnanna fyrir og eftir t.d. stóra jarðskjálfta, flóð og eldgos eru verðug verkefni að skoða, spá og spegluera í. Við gætum eflaust lært enn meir af náttúrinni og skilaboðum hennar til okkar á svo margvíslegan máta og jafnvel til viðvörunar í tíma áður en slík vá gerast.

 

Þessi fræði ættu auðvitað að skarast saman í námi. Eins og t.d. í Náttúruvísundum ætti að bætast við undirflokka hennar, stjörnuspeki og hafa saman með; jarðeðlisfræði og stjörnufræði.

 

Þá myndu jarðeðlisfræðingar, stjarnvísindamenn og stjörnuspekingar vinna saman og gætu borið bækur sínar og vitneskju saman, jöfnum höndum og þá í samvinnu og sameiningu komið fram áríðandi viðvörum til þeirra staða eða landa, sem hætta væri á að eitthvað færi að gerast.

Einnig væri athugandi að hin vestrænu læknavísindi tækju upp stjörnuspeki í sínu námi, því vitað er frá fornu fari, að afstaða stjarnanna hverju sinni hafa áhrif á hegðun og líðan mannanna jafnt, sem og annara lífvera hér á móðir jörð.

440 árum fyrir krist, mælti Hippocrates, “ Læknir á vitneskju um stjörnuspeki hefur ekki rétt á að kalla sig lækni “   Hippócrates var forngrískur læknir, oft kallaður faðir læknisfræðinnar og er Hippókratesareiðurinn (lækniseiðurinn) kenndur við hann.

Allt um Hippokrates (bjöguð þyðing af google) og síðan ákaflega stutt á íslensku.

 

josira